Artystyczne techniki druku

Wśród artystycznych technik druku, zwanych inaczej warsztatowymi, wyróżnia się:

1.    Druk płaski
- Monotypia, polega na malowaniu lub rysowaniu farbą drukarską na szklanej płycie oraz ręcznym wykonaniu odbitki z tej płyty na zwilżonym papierze. Przy użyciu tej techniki można uzyskać wyłącznie jedną odbitkę, ponieważ farba na papier przenoszona jest niemal w całości.
- Litografia, czyli wykonanie negatywu na kamiennej płycie, wyszlifowanej gładko, która łatwo wchłania tłuszcz. Rysunek wykonuje się tłustą kredką lub tuszem litograficznym. Następnie płyta jest powlekana roztworem kwasu azotowego i gumy arabskiej, w celu zabezpieczenia zarysowanych miejsc.

druk

2.    Druk wklęsły
- Mezzotinta, technika wywodząca się z XVII wieku, do wykonania negatywu używa się w tym przypadku płyty miedzianej, którą następnie „sieka się” równo chwiejakiem, w celu uzyskania głębokiego tonu czerni. Później przy użyciu gładzika poleruje się miejsca, które mają w efekcie końcowym być jaśniejsze.
- Akwaforta, używa się do niej płyty cynkowej lub miedzianej, które po podgrzaniu pokrywa się warstwą werniksu, czyli mieszkanki wosku, asfaltu i żywicy. Na tak przygotowanym podłożu wykonuje się rysunek za pomocą stalowej igły i poddaje działaniu kwasu.
- Miedzioryt, jest najstarszą techniką druku wklęsłego, polega na wykonaniu rysunku za pomocą ostrych rylców w gładko polerowanej miedzianej płycie. Rylec prowadzi się w linii prostej, aby wykonać łuk należy więc obrócić płytę.
- Akwatinta, płyta cynkowa lub miedziana zostaje posypana sproszkowaną kalafonią lub asfaltem syryjskim, później zostaje podgrzana, by ziarenka silnie do niej przywarły. Po ostygnięciu poddaje się ją działaniu kwasu azotowego lub chlorku żelazowego, w zależności od rodzaju płyty.
- Sucha igła, rysunek w tej technice wykonuje się cienką stalową igłą na płcie cynkowej lub miedzianej, a po nałożeniu farby odbitki drukuje się tamponem w prasie wklęsłodrukowej na papierze akwafortowym.
- Staloryt, technika bardzo podobna do miedziorytu, różni się w zasadzie jedynie zastosowaniem płyty stalowej zamiast miedzianej. Przed wykończeniem rytu płytę należy wypalić, aby ją zmiękczyć, a po zakończeniu zahartować.

3.    Druk wypukły
- Gipsoryt, w tej technice negatyw powstaje na płycie gipsowej, a do stworzenia rysunku używa się rylca i dłutek. Alternatywnie można posłużyć się płytą z parafiny, na którą po wyryciu rysunku wylewa się warstwę gipsu, który po zastygnięciu staje się płytą drukową.
- Drzeworyt, jest najstarszą techniką graficzną. Płyta drzeworytnicza czyli wyszlifowana gładko deseczka z twardego drzewa używana jest jako podłoże do szkicowanego rysunku. Następnie wycina się linie i płaszczyzny, które mają zostać białe.
- Linoryt, technika zbliżona do drzeworytu, ale zamiast drewnianego klocka używa się kawałka linoleum, w którym rysunek wycinany jest przy użyciu dłut drzeworytniczych.

4.    Druk sitowy
- Serigrafia, potocznie zwana sitodrukiem lub drukiem szablonowym, polega na użyciu rozpiętej na ramie siatki z jedwabiu, tworzywa sztucznego, bawełny czy innych materiałów, o różnej gęstości oczek, a następnie przeciskaniu przez nie raklem farby drukarskiej.